نوشتارها

این هفته به همایش حافظ رفتم. راستش فکر نمی کردم دانشگاه آزاد بتواند چنین همایشی برگزار کند و این طور شخصیتهای طراز اول را یک جا گرد آورد. فکرش را بکنید آدم «سخنرانی» استاد آواز ایران (حتی اگر پنج دقیقه باشد) را بشنود و بتواند دست استاد را ببوسد، بعد مصطفی ملکیان را ببیند و سوالاتی را که مدتها در ذهن داشته بپرسد و جواب مکفی دریافت کند و بعد پای صحبت این «تجسم فضیلت اخلاقی» بنشیند، بعد فتح الله مجتبایی بیاید و سخنرانی کند و بعد پورجوادی بیاید و بعد کزازی با ان صدای رسا و دیدگاههای جالبش و بعد دکتر دادبه بیاید و هم سخنرانی کند و هم با دکتر ملکیان مناظره کند و بعد استادهای خارجی مثل عبدالستار عبدالشکور و صفی که به تعبیر دکتر دادبه یک تنه به اندازه یک دانشکده در کشورش کار کرده بیایند و حرف بزنند و بعد همینطور جوانان محققی که آدم آنها را که می بیند به آینده شان امیدوارانه نگاه می کند و اینها همه را در یک همایش ببیند و دریابد! باورتان می شود؟ حالا به من حق می دهید که بگویم این همایش اگر نگویم مفیدترین باید بگویم یکی از مفیدترین همایشهایی بود که تاکنون شرکت کرده بودم؟ دنباله اش فردا و پس فردا در شیراز برگزار می شود که استاد پورنامداریان آنجا صحبت می کند و یواشکی خدمتتان بگویم من به عشق دیدار ملکیان و پورنامداریان به همایش امدم اما خیلی کسان دیگر را هم زیارت کردم که دیدارشان و کلام شان غنیمتی بود و هست. عجالتا این گزارش کوتاه را قبول بفرمایید.